หลังจาก ราชิต (กรุง ศรีวิไล) ลาออกจากราชการทหารยศนายพันตรี มาทํางานที่เทศบาลแผนกแผนผังสร้างเมือง ได้ถูกส่งไปดูงานที่ลอสแอลเจลิส ได้มาพบกับเพื่อนเก่า (อนันต์ สัมมาทรัพย์) ซึ่งมาทําปริญญาต่อ จึงชวนราชิตไปเที่ยวบนบ้านพัก ท่านกงศุลบอกว่าคนไทย ใน LA. ที่เป็นชาวเหนือจัดงานสงกรานต์มีการเลี้ยงขันโตกรดน้ำดําหัวท่านกงศุลและมีสาวๆ ฟ้อนเล็บ ราชิตก็รับคําชวนของเพื่อน

เมื่อไปในงานแล้วจึงไปพบ ดรรชนีไฉไล (อรัญญา นามวงศ์) และมณี (กันทิมา ดาราพันธ์) ฟ้อนเล็บวุ่นอยู่กับสาว ๆ อีกหลายคน จึงพยายามหาทางรู้จัก แต่ไม่เป็นผล เพราะมณีกันท่าอยู่ตลอดเวลา จนกระทั่งวันหนึ่ง
ราชิตเดินอยู่กับเพื่อน ๆ (ฝรั่ง) ที่ชายหาดมาลิบ ได้ยินเสียงผู้หญิงร้องให้ช่วยเป็นภาษาไทยดังมาจากทะเล จึงวิ่งลงไปช่วยอุ้มขึ้นมาจากน้ำ ปรากฏว่าเป็น ดรรชนีไฉไลกําลังจะจมน้ำตาย เพราะเป็นตะคริวและมีโรคประจํา ตัวอยู่

จากการช่วยเหลือในครั้งนั้น ราชิตก็ได้รู้จักดรรชนีไฉไลสมความตั้งใจ แต่ ในนาม “หญิงเล็ก” จากนั้นทั้งสองซึ่งเป็นคนไทยอยู่ในต่างแดนได้มีความสนิทกันจนถึงรัก แต่ติดขัดตรงที่มณีคอยกันท่า เพราะระแวงด้วยหวงด้วย ในที่สุด มณีก็ไปพบรูปถ่ายที่ราชิตถ่ายรวมกับเสด็จในกรมเมื่อครั้งที่รับราชการเป็นนายทหารบกมียศเป็นพันตรีมีตําแหน่งเป็น ทหารคนสนิทของท่านเสด็จในกรม (ดามพ์ ดัสกร) พระบิดาของดรรชนี ไฉไล มณีจึงเอารูปนั้นออกมายืนยันให้ราชิตเห็นและด่าว่าราชิตที่แท้คือเป็นต้นเหตุให้เสด็จในกรมถูกจับเนรเทศมาอยู่ต่างประเทศกับลูกสาวคือ หม่อมเจ้าหญิงดรรชนีไฉไลและมณีมีตําแหน่งพี่เลี้ยง ถูกส่งมาเรียนหนังสือที่ลอดแองเจอลิสแต่เด็กจึงไม่รู้จักราชิต ในที่สุดเสด็จในกรมตรอมพระทัย สิ้นพระชนม์ในออมกอดของดรรชนีไฉไลที่ลอสแอลเจลิส เมื่อต่างรู้ความจริงว่า อะไรเป็นอะไรใครเป็นใคร รู้จากพวกพระญาติพระวงศ์ที่เล่าให้ฟังมาทางจดหมาย
ว่านายทหารคนสนิทที่ชื่อราชิตเป็นคนเอาคนเอาปืนจี้จับเสด็จพ่อ ถึงแม้ว่าจะรักแสนรัก แต่ชายคนนี้้้เป็นคนทรยศต่อพ่อบังเกิดเกล้า ก็จําต้องตัดใจให้จากไปโดย ไม่ฟังคําชี้แจงใด ๆ ทั้งสิ้น เป็นการปิดประตูตายสําหรับความรัก ราชิตเองก็งงต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจึงเป็นการจากกัน ทั้ง ๆ ที่รัก

จนกระทั่งในที่สุด ราชิตก็ตัดใจ กลับประเทศไทยก่อนกําหนด จังหวะเดียวกันทางญาติพระวงศ์ของดรรชนี ไฉไล ได้มีจดหมายให้ดรรชนีไฉไลกลับไปอยู่เมืองไทย เพราะทราบว่าไม่ค่อยสบายป่วยกระเสาะกระแสะอยู่ ดรรชนีไฉไล ก็เห็นด้วย จึงชวนมณีไปหาหมอที่คลีนิก เป็นการเช็คร่างกายครั้งสุดท้าย บังเอิญราชิตนั่งกินอาหารเห็นดรรชนี ใฉไลเข้าไปในคลีนิค จึงชวนเพื่อนไปยืนอยู่หน้าร้าน เมื่อดรรชนีไฉไลเห็นราชิตก็เดินหนี ราชิตก็ตามไปจนกระทั่งไปจนมุมอยู่ในเคเบิลคาร์ที่ขึ้นไปบนป่าลมสปริง

ในที่สุดทั้งสองก็เข้ากันได้ในเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดกับเสด็จพ่อ ทั้งสองจึงพากันมาที่บ้านของดรรชนีไฉไล เมื่อมณีมาถึงบ้านได้เห็นคนทั้งสองอยู่ด้วยกัน ก็โกรธและร้องไห้ด้วยความเสียใจที่ ดรรชนีไฉไลไม่เจ็บแค้นแทนเสด็จพ่อ ราชิต-ดรรชนีไฉไล ช่วยกันเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ฟัง จนมนีเข้าใจ มณีจึงบอกว่าถึงอย่างไงก็ไม่มีประโยชน์ที่คนทั้งสองจะรักกัน หมอได้บอกให้รู้แล้วว่า ครรชนีไฉไล จะมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกินสองปี และถ้ามีลูกเมื่อไหร่ก็ต้องตายเมื่อนั้น เพื่อถนอมชีวิตคนที่ราชิตรัก ขอให้ราชิตจากไปเสียเถอะ แต่ราชิตกลับบอกว่า เมื่อเป็นเช่นนั้นเขานี่แหละจะขออยู่และให้ความสุขแก่ดรรชนีไฉไลที่จะต้องอยู่ได้อีกไม่นานนัก จึงตกลงพาดรรชนีไฉไล หลบหน้าญาติพี่น้องทั้งสองฝ่ายมาอยู่ตามลําพัง มณีก็จนใจที่จะทัดทาน ทั้งสองจึงจากอเมริกามาอยู่เขาหัวแดง จังหวัด สงขลา โดยใช้เงินทองที่มีติดตัวมาสร้างกระท่อมใช้ชีวิตอยู่อย่างชาวประมง

จากนั้นไม่นานครรชนีไฉไลก็ตั้งท้อง ทั้งสองคนก็ดีใจและเสียใจ วันเวลาแห่งความสุขได้ใกล้หมดเข้ามาทุกที จนกระทั่งชั่วโมงสุดท้ายได้มาถึง ดรรชนี ไฉไลเจ็บท้องคลอดลูก เธอได้ขอร้องให้ราชิตตั้งชื่อลูกของเธอว่า “ดรรชนี เหมือนชื่อเธอ ถ้าหากว่าลูกเธอเป็นหญิง ในที่สุดเธอก็สมปรารถนา ลูกเธอเป็น หญิง ราชิตได้อุ้มไปวางไว้ใกล้ ๆ ตัว เธอยิ้มอย่างเป็นสุข เพราะสมใจที่มีตัว แทนแล้วเธอก็จากไปอย่างสงบ โดยทั้งลูกสาวน้อย ๆ ชื่อดรรชนีไว้ในอ้อมกอดของพ่อ

ตราบจนลูกโตเป็นสาว แต่ราชิตกลับติดเหล้า เพราะต้องเอาเหล้าเป็นเครื่องปลอบใจ จนกระทั่งวันหนึ่งราชิตออกไปจับปลาตามเคย ครรชนีอยู่กระท่อมเพียงคนเดียวกับลิงจอก ก็มีทหารเรือมาสองคน นาวาโทนิรันดร์ฤทธิ์ ธํารงค์ (อาวุธ พิทักษ์พงษ์) กับจ่าอยู่ (ประจวบ ฤกษ์ยามดี) มาตะโกนให้แจวเรือไปส่ง ดรรชนี (รัชนู บุญชูดวง) ก็ออกมา และพาไปส่งที่เรือรบ ด้วยความสาวไร้เดียงสาของดรรชนี จึงเกิดเรื่องขึ้น เมื่อดรรชนีใช้ให้ลงจ๊อกเอามะพร้าวและมีดมาเฉาะพลาดไปโดนนิ้วมือ ดรรชนีตกใจเป็นลม นิรันตร์ฤทธิ์ ก็อุ้มดรรชนีเข้ากระท่อมไป และได้ดรรชนีเป็นเมียในวันนั้น เมื่อราชิตกลับมาลิงจ๊อกก็พยายามทําท่าบอกให้ราชิตรู้ ราชิตเห็นเข้าก็เสีย ใจ และห้ามไม่ให้ทั้งสองคนติดต่อกันอีก เพราะรู้ว่า นิรันดร์ฤทธิ์ นามสกุลธํารงค์

เมื่อนิรันดร์ฤทธิ์จากไปแล้ว ราชิตจึงตีลูกสาวที่แสกหน้า ตราบจนกระทั่งดรรชนีตั้งท้อง ราชิตจึงพาไปกรุงเทพ ฯ แต่ ราชิตก็ผิดหวังกลับมา ทําให้คิดมากเสียใจจนตาย ทิ้งให้ดรรชนีอยู่ลําพังคนเดียว และเมื่อดรรชนี เห็นข่าวแต่งงานของ นิรันดร์ฤทธิ์ทางหนังสือพิมพ์ จึงตัดนิ้วของตัวเองใส่ขวดส่งมาให้เป็นของขวัญ ในวันเดียวกันนั้นเอง ครรชนีก็เจ็บท้องคลอดลูก ท่ามกลางพายุและฝน

ฉายที่โรงภาพยนตร์เฉลิมกรุง